《定风波·残雪飘飞枯叶斜》
一一【江落梅】
残雪飘飞枯叶斜。一湾清水绕人家。几树寒梅枝犹润。细听。琴声几许振落花。
独立庭院风起晚。吹散。几缕炊烟散天涯。鸿雁传书音讯近。思忖。春归时节又见他。




《定风波·残雪飘飞枯叶斜》
一一【江落梅】
残雪飘飞枯叶斜。一湾清水绕人家。几树寒梅枝犹润。细听。琴声几许振落花。
独立庭院风起晚。吹散。几缕炊烟散天涯。鸿雁传书音讯近。思忖。春归时节又见他。
本文标题:《定风波·残雪飘飞枯叶斜》
本文链接:https://www.haomeiwen.com/subject/fvgyaxtx.html
网友评论