![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/e66c30a4b99b6717.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/0779c74036f91ccc.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/d19bbd401ddab483.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/716421538c2cf209.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/266d12aeb90ce3c2.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/f1413ef43ef8c543.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/2220f6fb0a622abd.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/47fb987996d9cde4.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i13310401/17d6e4edad45b4ae.jpg)
省植物园。拾台阶向上,清凉的山风迎面。这个季节,映山红,樱花都已开败。可仍然没消退我们的热情。
几朵白色的小野花在风里摇曳。子优眼前一亮,快步走上前,说:“妈妈,这是蒲公英呢。”顺着他手指的方向,我看到,这种看似“微不足道”的东西,只需阳光和雨露的滋润就能生存,可见生命力顽强。而此刻,还给孩子带来快乐。
靠近它,吹一口,蒲公英一边旋转,一边向着天空飞去。
胡先生提包走得前面。这个心思简单,活得粗糙的人,似乎更容易得到快乐和满足。
我和小烨走在后面,有种喜好,一起听从内心,浓淡相宜。我们随意呼吸一花一叶,感受大自然的从容和深情。
网友评论