早已不记得,上一次回家是什么时候了。带上小棉袄,带上装备,回家。天微阴,风稍凉。疫情过后的马路,还没有恢复往昔的熙攘与喧嚣,路旁除了散落枝头的粒粒红果,偶有两只馋嘴的鸟儿争食鸣叫,这个午后,没有疾驰而过的汽车,没有南飞的鸿雁,田间少了耕种的奔忙,路上浅了追逐的梦想。我却好想在这旷野间,以天为笺,青云为墨,信手涂鸦,写下世间所有的慌张,谱尽半生的难调惆怅,与往事宿醉一场,不言殇!
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/bda789ef36d3d92f.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/2a8ca47d356e5dff.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/fa820e86748e9d4c.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/54d797ba2e457ddf.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/a996be8dc328a8e4.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/0026ba4a4f3c239b.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/8b8db39b36295ef6.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/0cd8864539098f36.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/043791b4d34ed3d7.jpg)
轻步田梗,麦田酥翠,游云低语说与虫听,秋叶渐橙,裹风而下,扮靓了这沟渠的冬,家乡的冬天,不太冷,别嗔怪叶的离去,别说冬日无色无情,因为你不懂,那枝头固守的碧绿,那飘落满地的黄橙;因为你不懂,吹过耳畔的风把阳光叫醒;因为你不懂,回家的路再冗长都行;因为你不懂,树荫深处的村庄,记录着你永远都回不去的梦!因为你不懂,向光而行,家在路的那头等;因为你不懂,家乡多少次走进你的梦;冬,是四季的归途,冬,是聚守的温暖,冬,是含蓄的诗篇,冬,温润眼眸里的深情!所以细数赤橙黄绿饱含色调的冬!
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/89188ef2198dab06.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/8080bd581f48c190.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/a2f78f4563d5a64c.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/1eba5de37ed7a34d.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/ff03d3f4cab780da.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/c8efafd22115e498.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/590d420aa9c7e565.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/6bfbca620706a3d7.jpg)
![](https://img.haomeiwen.com/i10310176/27e12cff1307d3b3.jpg)
网友评论