琐窗寒.暮宿江楼(周邦彦体)
文/蜀山倦客
暮宿江楼,风吹冷雨,远灯明灭。关窗倚坐,回味一干人物。处公门、斜睨自若,中华抽毕将茶喝。却不询来客,不看脸色,不由分说。
愁结。车身别。目墙外张贴,世中超拔。危思未解,怕是书生幽拙。住洛池、尽日种瓜,沉迷怎晓其间辙。取璃杯、斟酌茅柴,映满头霜雪。





琐窗寒.暮宿江楼(周邦彦体)
文/蜀山倦客
暮宿江楼,风吹冷雨,远灯明灭。关窗倚坐,回味一干人物。处公门、斜睨自若,中华抽毕将茶喝。却不询来客,不看脸色,不由分说。
愁结。车身别。目墙外张贴,世中超拔。危思未解,怕是书生幽拙。住洛池、尽日种瓜,沉迷怎晓其间辙。取璃杯、斟酌茅柴,映满头霜雪。
本文标题:琐窗寒.暮宿江楼(周邦彦体)
本文链接:https://www.haomeiwen.com/subject/bynyvqtx.html
网友评论