走在成长的路上(三十一)
读刘桢《赠从弟(其二)》有感

原诗:
《赠从弟(其二)》
魏晋• 刘桢
亭亭山上松,瑟瑟谷中风。
风声一何盛,松枝一何劲。
冰霜正惨凄,终岁常端正。
岂不罹凝寒,松柏有本性。
读后感:
挺拔耸立山上松,
无畏山谷呼啸风。
风声猛烈松枝劲,
任由满天冰霜冻。
一身正气立山上,
腰杆终年端且正。
岂非松树无寒意?
松柏耐寒属本性。

人生在世亦如此,
顶天立地真英雄。
潇洒自如闯江湖,
问心无愧自在生。
心中有道长长路,
脚下有路慢慢走。
修己利人换活法,
立身行道改命运。

不忘初心勤反省,
矢志不渝得始终。
一门深入不动摇,
状态精进且勇猛。
进德修业基本功,
修身齐家天下平。
我心光明世间走,
心无挂碍大道生。

——云朵 2020.4.2
网友评论