《鲁拜集》39
افلاک که جز غم نفزایند دگر
ننهند بجا تا نربایند دگر
ناآمدگان اگر بدانند که ما
از دهر چه می کشیم نایند دگر
上苍撒向人间全都是忧愁，
让一个人出生，先把一个掠走。
未出世的若晓得我们在人世之苦，
他决然不会也到世上苦受。
《鲁拜集》40
آنانکه جهان زیر قدم فر سودند
و اندر طلبش هر دو جهان پیمودند
آگاه نیم از آنکه آنان زین پیش
از کار چنانکه هست آگه بودند
有人为了探求两世的隐秘，
苦苦求索，把山河踏遍。
他们能否洞悉事物的底蕴，
对此，我实在无法判断。
《鲁拜集》41
قومی متفکرند در مذهب و دین
جمعی متحیرند در شک و یقین
ناگاه منادییی بر آید ز کمین
کای بیخبران راه نه آنست و نه این
一群人探索宗教教义，
一群人惊叹世上的信与疑。
骤然暗处响起一声高喊：
无知的人们，你们都没找到真理。
《鲁拜集》42
این جمع اکابر که مناصب دارند
از غصه و غم زجان خود بیزارند
و انکس که اسیر حرص چون ایشان نیست
این طرفه که آدمیش می نشمارند
有些人位高名显无耻贪婪，
仍感痛苦，对生命感到厌倦，
他们视不像自己贪婪的人为异类，
而不把这些人当作人看。
《鲁拜集》43
آنها که کهن شدند و آنها که نوند
هر یک بمراد خویش لختی بدوند
و ین شغل جهان بکس نماند جاوید
رفتند و رویم و دیگر آیند و ر وند
故人已去新人来，一代接一代，
各有自己的目标和期待。
缤纷的万象对谁都不会永存，
一批人走了，一批人又来。
作者：奥马.海亚姆，张鸿年、宋丕方译
网友评论