《鲁拜集》44
هر دل که در او مهر و محبت نسرشت
خواه اهل سجاده باش خواه اهل کنشت
در دفتر عشق نام هر کس که نوشت
آزاد ز دوزخ است و فارغ ز بهشت
一个人若没有爱在他的心田，
任他跪拜在清真寺和殿堂前。
谁的名字若载入爱的册簿，
面对火狱与天堂都活得泰然。
《鲁拜集》45
دوری که در او آمدن و رفتن ما ست
آنرا نه بدایت نه نهایت پیدا ست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن ز کجاست
我们来去匆匆的宇宙，
上不见渊源，下不见尽头。
从来无人道出个中隐秘，
我们从何处来，向何处走。
《鲁拜集》46
آنها که فلک ریزه ء دهر آرایند
آیند و روند و باز با دهر آیند
در دامن آسمان و در جیب زمین
خلقیست که تا خدا نمیرد زایند
人，堪称是世界是一景，
随时间去来，来去何其匆匆。
在天宇之下，在大地之上，
只要真主在，人就会不断出生。
《鲁拜集》47
گر بر فلکم دست بدی چون یزدان
بر داشتمی من این فلک را ز میان
و ز خود فلکی دگر ز نو ساختمی
کآزاده بکام دل رسیدی آسان
如若能像天神一样主宰苍天，
我就把这苍天一举掀翻。
再铸乾坤，重造天宇，
让不愿作奴隶的人称心如愿。
《鲁拜集》48
چون کار نه بر مراد ما خواهد بود
اندیشه و جهد ما کجا دارد سود
پیوسته نشسته ایم در حسرت آنک
دیر آمده ایم و رفت می باید زود
既然世事难合我们的心意，
思虑与挣扎又有什么意义。
何必终日困坐，愁锁心头，
怨自己来得迟，又去得疾。
作者：奥马.海亚姆，张鸿年、宋丕方译
网友评论