《鲁拜集》166
این تابه ء چرخ بین نگون افتاده
در وی دل زیرکان زبون افتاده
در دوستی صراحی و جام نگر
لب بر لب و در میانه خون افتاده
乾坤翻转，苍穹颠倒，
天下聪明人痛苦无告。
不见酒壶酒盏亲热温存，
唇对着唇把献血倾倒。
《鲁拜集》167
ایکاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی
کاش از پی صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی
多希望长途跋涉能够告终，
找个歇脚处，使身心放松。
但愿过了千百年之后，
希望能像春草从地下再生。
《鲁拜集》168
ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام ز ما و نی نشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل
ز ین پس چو نباشیم همان خواهد بود
当我们不在时，世上一切依然，
那时你我姓名下落都已不见。
过去我们不在，也不见有何缺憾，
今后我们离开，人世仍像昨天。
《鲁拜集》169
هر ذرّه که در خاک زمینی بوده است
خورشید رخی زهره جبینی بوده است
گرد از رخ نازنین بآزرم فشان
کان هم رخ خوب نازنینی بوده است
这大地上的粒粒灰尘，
或许都覆盖着如月的美人。
拂去美人面上的微尘，切勿鲁莽，
那或是可心人儿的秀发和红唇。
《鲁拜集》170
این کوزه که آبخواره ء مزدور یست
از دیده ء شاهی و دل دستور یست
هر کاسهء می که بر کف مخمور یست
از عارض مستی و لب مستور یست
你看那雇工的水罐之上，
莫不是君王的眼，大臣的心？
看那酒徒手中的酒杯，
莫不是醉客的脸，美女的唇？
作者：奥马.海亚姆，张鸿年、宋丕方译
网友评论