八声甘州•任满阶桐叶起黄昏
任满阶桐叶起黄昏,西风话清秋。
望江河日晚,无凭归雁,寂寞沙洲。
远眺连峰翠减,黛色岂强留。
方觉英华去,如水东流。
漫想此生前路,忆当年气盛,思绪难收。
念初心未改,安敢忘追求?
莫等闲、空添白发,到头来、独剩一身愁。
知荣辱、复兴华夏,老骥堪休。



八声甘州•任满阶桐叶起黄昏
任满阶桐叶起黄昏,西风话清秋。
望江河日晚,无凭归雁,寂寞沙洲。
远眺连峰翠减,黛色岂强留。
方觉英华去,如水东流。
漫想此生前路,忆当年气盛,思绪难收。
念初心未改,安敢忘追求?
莫等闲、空添白发,到头来、独剩一身愁。
知荣辱、复兴华夏,老骥堪休。
本文标题:八声甘州•任满阶桐叶落昏黄
本文链接:https://www.haomeiwen.com/subject/bxuayctx.html
网友评论