《鲁拜集》131
هر گز بطرب شربت آبی نخورم
تا از کف اندوه شرابی نخورم
نانی نزنم در نمک هیچ کسی
تا از جگر خویش کبابی نخورم
若我未饮下人生这杯苦酒，
永无缘把欢乐醇酒消受。
我宁肯把自己的心肝制成烤肉，
也不会蘸着别人的盐入口。
《鲁拜集》132
امروز ترا دست رس فردا نیست
و اندیشه ء فردات بجز سودا نیست
ضایع مکن این دم اردلت شیدا نیست
کاین باقی عمر را بها پیدا نیست
今天你无法决定自己的明天，
怀明日之忧岂不过于荒诞。
若是有心人，你应珍惜现在，
来日难料，可贵的是当前。
《鲁拜集》133
ای دویت بیا تا غم فردا نخوریم
و ین یک دم نقد را غنیمت شمریم
فردا که از ین دیر کهن در گذریم
با هفت هزار سالگان سر بسریم
朋友啊，切莫为来日空自烦愁，
应把眼前瞬间把握在手。
明天我们将离开这座破庙，
与七千年离去的人们聚首。
《鲁拜集》134
خیّام ز بهر گنه این ماتم چیست
و ز خوردن غم فایده بیش و کم چیست
آنرا که گنه نکرد غفران نبود
غفران ز برای گنه آمد غم چیست
海亚姆啊，不必为犯罪而忧愁，
空自悲伤忧虑，于事何益？
人若不犯罪，何必要宽赦，
既有宽赦，犯了罪又有什么顾虑？
《鲁拜集》135
وقتست که از سبزه جهان آرایند
موسی دستان ز شاخ کف بنمایند
عیسی نفسان ز خاک بیرون آیند
و ز چشم سحاب چشمه ها بگشایند
大好春光，大地点缀一片翠绿，
穆萨的手在树枝上轻轻抬起。
黄土中升腾起尔撒的气息，
云中洒下清算般的春雨。
作者：奥马.海亚姆，张鸿年、宋丕方译
网友评论